Klein nederland

Even een paspoort bestellen voor Annabel.
In Nederland spring je ff op je fiets naar het gemeente huis en bestellen maar. Ja, lekker dichtbij. Nu moesten we even naar Oslo om het papiertje te regelen. Toch een ritje heen en weer van een kleine 1000km…. De temperatuur en sneeuwhoogte varieerde tijdens de rit, zo was het op de hoogvlakte bij Stryn in het zonnetje -20 gr, dit nodigde niet uit om daar te stoppen maar het was wel mooi met die witte toppen en blauwe ijsschotsen.

Bij de Nederlandse ambassade dienen de ouders met de benodigde papieren en de jonge spruit te verschijnen. De ambassade is net “klein Nederland”, waar Nederlandse emigranten uit heel Noorwegen op hun beurt wachten, de vrouw achter de balie je helpt in je moerstaal en de posters met tulpen & molens aan de wand hangen. Na een kwartiertje sta je weer buiten, alles geregeld en Luna en Lieke een klompensleutelhanger rijker. Hopen maar dat het papiertje nu snel per post in Utvik arriveert zodat we als we willen weer op vakantie naar het buitenland kunnen.
Elk nadeel heeft een voordeel, dus hebben we een paar dagen in de grote stad rondgezworven.
Ze hebben daar erg veel bezienswaardigheden, zoals stoplichten, politieauto’s met sirene, flatgebouwen, diverse nationaliteiten, Ikea en natuurlijk Mac Donalds. Ja,ja zo wordt de familie Winkelhorst niet wereldvreemd. Flauwekul natuurlijk…maar het is even wat anders. Ook hebben we het “Natur historisk museum” bezocht met opgezette dieren. Lieke keek toch wel even op tegen die Dino.
We zijn nog even naar Holmenkollen geweest, dit is een groot wintersportpark aan de rand van de stad. Ze zijn er een gigantische skischans en stadion aan het bouwen voor de wereldkampioenschappen in 2011. Op de terugreis nog even geplonsd in het subtropisch zwembad in Gol en daarna over de weg zonder elanden naar huis.
Dit jaar schijnen er erg veel elanden te zijn en dus ook veel aanrijdingen. Langs de wegen staan ook erg grote gele waarschuwingsborden voor deze “store elg”. Je moet deze jongens van 2 meter hoog en ca 600 kg dan ook niet op je motorkap hebben.
Voetstappen in de sneeuw zijn er genoeg, maar hoe goed Annelies en de kids ook keken, werelds grootste kapstok liet zich weer niet zien. Het enigste exemplaar stond koud en eenzaam achter glas in het museum….
Na een snelle terugreis kwamen we thuis in een koud huis zonder water in de kraan…. shit waterleiding bevroren buitenzijde huis…. maargoed dat we in het zwembad nog gedoucht hadden… en nu wachten op de loodgieter die morgen komt (hopen we dan maar).
Groeten uit 69 graden noord.

Januari 2010

Zo, hier eindelijk weer eens een berichtje van mij, Annelies dus..
Het is steeds lastiger om wat leuks op de weblog te schrijven, niet dat het hier niet leuk is hoor en prachtige foto's van mooie winterlandschappen en dergelijk hebben we genoeg, maar dat gaat misschien in nederland ook vervelen als je maar steeds in die prutsneeuw en ellenlange file's zit :-)

De donkere dagen trekken hier langzaam weg, vanaf morgen schjnt de zon ook weer bij ons huis (om te beginnen met een paar minuten en dan moeten er dus geen wolken zijn op dat moment... maargoed het klinkt weer positief)! Bovenop de fjell laat de zon zich regelmatig zien, zoals te zien op de foto met Annabel. Ons eerste tochtje met de "pulk" (=een soort slee voor kleine kinderen die je meetrekt op de skies) hebben we al gemaakt. Een juf van Lieke die altijd buiten en op de ski's te vinden is had nog zo'n pulk (hopend op kleinkinderen) in de schuur staan en die mochten wij lenen omdat we zo vreselijk "flink" zijn op de skies. Dat is echt een uitdrukking die hier te pas en te onpas gebruikt wordt. Het betekent dat je goed je best doet, en ze zeggen het dus niet alleen tegen de kinderen op de barnehage, maar ook als je in je allerbelabberste noors iets probeert uit te leggen of op je meest instabiele manier op de skies staat...

Lieke heeft haar verjaardag goed gevierd! Woensdag eerst op school en daarna thuis met wat bezoek. De nederlandse vriendjes met familie uit Tistam en Innvik waren er en een buurmeisje met moeder en natuurlijk onze buurvrouw. Iedereen ook bedankt voor de leuke kaarten en kadootjes uit nederland, ze vond het erg leuk om post te krijgen!
Zaterdag was het tijd voor het eerste echte kinderfeestje. Alle kindjes van haar leeftijd en de 2 van een jaartje ouder waren er (totaal 8 stuks excl lieke). Kinderen zijn hier ingedeeld op geboortejaar, dus Lieke is 1 van de oudste van haar jaar en dat betekent dat ze pas als ze 6,5 is naar de eerste klas gaat. Volgend schooljaar dus ook nog lekker een jaartje barnehage, waar ze nauurlijk ook wel dingen leren, maar waar het vooral spelen is en eropuit (nu vooral op de slee en lekker spelen in de sneeuw).
Verjaardagsfeestjes in noorwegen zijn een verademing vergeleken bij nederland. Het is gewoon 2 uurtjes en dan beginnen met taart en gelé waarna de boel heerlijk gaat spelen met z'n allen, het glijbaanbed van Lieke was erg populair... Daarna pølser med brød (broodje knakworst) en een schattenjacht (op zoek naar de snoepjes, waarna ze nog even spelen en weer worden opgehaald... Hoe simpel kan het zijn, je hoeft geen moeilijke dingen te bedenken want dat zijn ze toch niet gewend en spelen met elkaar doen ze elke dag op de barnehage dus dat gaat helemaal vanzelf.

Gisteren zijn de meiden en Johan nog even naar Innvik geweest want daar had de sportvereniging een "familie-sneeuwpret-dag" georganiseerd. Het was -10 dus te koud voor Annabel en dus zijn wij maar thuisgebleven. Er was een langrennbaan uitgezet en de kinderen werden met sneeuwscooters naar boven getrokken om dan weer naar beneden te kunnen sleeen. Natuurlijk konden er ook pølser worden gegrild. Een beetje noor heeft z'n thermosje mee met koffie of sjokomelk en voor de kids warme limonade (jakkes vindt Luna nog steeds, maar Lieke is er al helemaal aan gewend,...mmmm warme aanmaaklimonade).